Pokaniewo - dokumenty z 1836 i z 1887r.

Według informacji Mariusza Zejdlera w Państwowym Archiwum Historycznym Rosji w Sankt Petersburgu znajdują się dokumenty dotyczące rodu Jagielnickich (najstarsze dokumenty pochodzą ok. 1701 roku i stanowią ciągłość do roku 1911). Wśród nich są dwa dokumenty, których tłumaczenia w wersji przedstawionej przez Mariusza Zejdlera przedstawione zostały poniżej (skany obu dokumentów znajdują się w posiadaniu Mariusza Zejdlera). Jak informuje M. Zejdler, autentyczność obu dokumentów została potwierdzona przez Bielsko-Drohiczyński Sąd Powiatowy w 1843 roku:

„(…) kopia dokumentu po porównaniu z oryginalną księgą Brańskiego Starego Archiwum okazała się zgodna i w artykule, z którego zrobiono wypis, brak jakichkolwiek podczyszczeń, poprawek oraz nadpisów, które mogą prowadzić do wniosku o niewiarygodności jej, oraz że podpis na niej również Archiwariusza szlachcica Tomasza Wojtkowskiego jest własnoręczny, co białostockiego obwodu Bielsko-Drohiczyński Sąd Powiatowy w wyniku podjętej decyzji odnośnie złożonej przez szlachcica Onufrego Jagilnickiego prośby niniejszym za odpowiednim podpisem i opatrzeniem pieczęcią państwową poświadcza. /podpisali:/ Od Rządu Asesor A. Ołdakowski, sekretarz Putkowski. /Odcisk pieczęci/ Nr 642.”

Dokument pierwszy

„W Księdze Brańskiego Starego [Dawnego] Archiwum, przez Najwyżej Zatwierdzoną Komisję sprawdzonej i opieczętowanej za 1736 rok na karcie 122 napisano akt kupna następującymi słowami. Nr 122 - Stawiwszy się osobiście w urzędzie Brańskiego Sądu Grodzkiego w środę przed świętem zwanym Dominicam remini sacre quadra gesimalem [chodzi o: „Dominica reminiscere quadragesima”  oznaczający „drugą niedzielę postu” w tym przypadku chodzi o dzień 22 luty] w 1736 roku szlachetny Józef Syn Tomasza Kiernożycki, właściciel rodowych majątków Pokaniewo oraz Bodaki, przy całkowicie zdrowym ciele i zdrowych umysłach, dobrowolnie do ogólnej wiadomości, oświadczył, iż on szlachetnemu Bazylemu Jagilnickiemu, synowi zmarłego Jana oraz jego spadkobiercom wszelkie swoje ruchome i nieruchome majątki, które otrzymał po rodzicach jego oraz kuzynach i pozostałych osób na podstawie prawa dziedziczenia - majątki Pokaniewo i Bodaki, i takowe majątki ze wszelkim owych oznaczeniem granic i okolicami należącymi do nich, z prawem oraz Tytułem właściciela dóbr dziedzicznych, ze wszystkimi korzyściami i wszystkimi budynkami gospodarskimi i chłopskimi, mniejszymi i większymi, z ziemiami uprawnymi i nieuprawnymi, łąkami, lasami, zagajnikami, krzakami, pastwiskami, wodami, bagnami, ogródkami, rzekami, młynami, z chłopami czynszowymi oraz pańszczyźnianymi, z ich żonami, dziećmi i należącym do nich bydłem i wszelką ich powinnością od dawnych czasów przez nich spełnianą, z całym ich majątkiem, korzyściami i przynależnościami, bez najmniejszego wyjątku, ale w takiej postaci, w jakiej do tej pory on, Kiernożycki, utrzymywał, na zawsze dał, darował, od/przepisał i bezpowrotnie zrezygnował, któremu od niniejszej chwili pozwala wprowadzić siebie w rzeczywiste [ważne] i nienaruszalne posiadanie powyższych majątków przy pośrednictwie Woźnego Jego Królewskiej Mości oraz dwóch szlachetnych świadków. Natomiast w przypadku wysunięcia roszczeń prawnych i bezprawnych przez jakiekolwiek osoby poddaje się odpowiedzialności nakazywanej przez przepisy ziemskie, i daje siebie pozywać we wszelkie sądy w celu odpowiedzi i zaspokojenia roszczeń bez jakiejkolwiek apelacji. /poświadczył:/ Zgodne z księgą Archiwariusz Brańskiego Starego Archiwum szlachcic Tomasz Wojtkowski.”

Dokument drugi

„W Księdze Brańskiego Starego [Dawnego] archiwum, przez Najwyżej Zatwierdzoną Komisję przejrzanej i opieczętowanej za 1787 rok na stronie 227 jest zapisany akt kupna następującymi słowami. Nr 32. Stawiwszy się osobiście w urzędzie Brańskiego Sądu Grodzkiego w poniedziałek po święcie Św. Panny Anny, czyli 22 stycznia 1787 roku, Szymon Jagielnicki, właściciel rodowych majątków Pokaniewo oraz Bodaki, które odziedziczył po zmarłym Bazylim Jagielnickim, przy całkowicie zdrowym ciele i zdrowych umysłach, dobrowolnie do ogólnej wiadomości, oświadczył następującymi słowami. Że on od tej pory łowczemu Ziemi Drohickiej szlachetnemu Laurentemu Kurzenieckiemu i jego spadkobiercom wszystkie swoje ruchome i nieruchome majątki otrzymane przez niego na podstawie prawa dziedziczenia po zmarłym jego ojcu, wyżej wymienionym Bazylim Jagielnickim majątki Pokaniewo w Mielnickiej i Bodaki w Bielskiej Ziemi znajdujące się, ze wszystkich do ich przynależnymi okolicami; przestrzenią i obecnymi ich granicami ze wszelkimi prawami należącymi do prawowitego właściciela oraz z tytułem właściciela dóbr dziedzicznych, jak również ze wszystkimi małymi i dużymi budynkami, łąkami, ziemiami uprawnymi i nieuprawnymi, lasami, pastwiskami, wodami, bagnami, ogródkami, rzekami, młynami, z chłopami obecnie należącymi do tego majątku oraz zbiegłymi z prawem poszukiwania owych, z ich żonami i dziećmi, powinnością, ruchomościami i wszelkimi przynależnościami, niczego dla siebie nie wyłączając i nie szukając dla siebie korzyści, dał, darował, od/przepisał i na zawsze zrezygnował, z pozwoleniem uczynienia wejścia w posiadanie powyższych majątków przy pośrednictwie Woźnego Jego Królewskiej Mości oraz dwóch świadków ze szlachty, dla niezaprzeczalnego władania, a w przypadku niewykonania wszystkiego powyższego, poddaje siebie oraz swoich spadkobierców odpowiedzialności przewidzianej przez prawo dla niedotrzymujących swoich słów i przysięgi. /poświadczył:/ Zgodna z księgą. Archiwariusz Brańskiego Starego Archiwum, szlachcic Tomasz Wojtkowski.”

Słowa klucze: PokaniewoKategoria:inne