Ogród dworski - regularna kompozycja z kompleksem zabudowań zamkowych, kwaterowym ogrodem włoskim, kwaterowym ogrodem warzywnym, zwierzyńcem i dwoma stawami, powstała po roku 1657, przekształcana częściowo po roku 1740 i po roku 17 ...
Steniatyn, to jeden z ogodów dworskich Zamojszczyzny. Było ich wiele, więc warto się znimi bliżej zapoznać
Parter ogrodowy to ozdobny, płaski element ogrodu o kształcie geometrycznym, zajęty przez różne kwietniki, niskie żywopłoty, nawierzchnie, czasem gazony tworzące różne ornamenty
Jedną z najbardziej charakterystycznych cech ogrodów baroku było różnicowanie wysokościowe nasadzeń poszczególnych kwater.
Roślinność to podstawowe tworzywo ogrodu. Bez pięknych roślin, choćby i najpięknięjsza była architektura i najwymyślniejsze plany - ogrodu nie będzie. A po wspaniałych ogrodach pozostają często pomnikowe drzewa.
Ogrody o geometrycznej kompozycji i daleko wyprowadzonych osiach kompozycji spotykamy na całym świecie, jak widoczny na powyższym obrazku ogród na Sri Lance. Jednak w Europie osiowość to immanentna cecha ogrodów barokowych. Widać to też na przykładzie ogrodów Białostocczyzny.
Nie wszyscy wiedzą, że istnieją ogrody kaligraficzne. Takie ogrody były też komponowane na terenach wschodniej Polski.
Knyszyn był niegdyś wzorcowym renesansowym obiektem wschodniej Polski